W dzisiejszym wpisie podzielimy się z Wami kilkoma inspiracjami, jak rozmawiać z dziećmi o pokoju.

Magiczna moc dialogu

Jednym z kluczy do nauczania dobrej komunikacji i umiejętności rozwiązywania konfliktów jest nakłonienie dzieci do rozmowy. Tak, tak: rozmawiajmy z dzieckiem, a nie po prostu mówmy do dziecka. Otwarty i partneraki dialog pozbawiony jest ocen i władzy, czy dominacji dorosłego. Taka rozmowa ma na celu życzliwe poznanie intencji, doprecyzowanie sformułowań, potwierdzenie czy obie strony dokładnie się zrozumiały. W dialogu nie chodzi o rację, a relację. Nie ma nic złego w tym, że ktoś ma odmienne zdanie. Można pozostać przy swoim, i to jest OK. Taka postawa uczy szacunku dla różnorodności i unikania konfliktów, których podłoże często jest w próbie zmiany czyichś przekonań. 

Szacunek – świata ratunek

Na świecie żyje kilka miliardów ludzi, którzy mają różne obyczaje, wyznają różne religie, mają inny kolor skóry, mówią różnymi językami, mają inne potrzeby. Nauka akcepcji i szacunku dla innych, niezależnie od tego, czy są tacy jak my, czy są inni to uwrażliwienie dzieci na to, by dorastały z otwartymi umysłami na inność. Frazes „postawić się w czyjejś sytuacji” sprawdza się tutaj znakomicie. Kiedy mówimy o niektórych zwyczajach w innym kraju, często omawiamy rzeczy, które tutaj w Polsce wydają się nam dziwne, ale kiedy myślimy o tym, czy z perspektywy kogoś, kto dorastał w tej kulturze, zdajemy sobie sprawę, że to ma sens. Prawdopodobnie inni myślą, że wiele rzeczy, które robimy w Polsce, również wydaje się odmienne.

Wewnętrzna harmonia

„Osoba, która nie jest w pokoju z samym sobą, będzie wojną z całym światem” mawiała Mahatma Gandhi. Innymi słowy większa możliwość czegoś takiego jak pokój na świecie jest możliwa wtedy, gdy poszczególni ludzie mają wewnętrzny spokój. Pokój zewnętrzny (pokój na świecie) jest możliwy tylko wtedy, gdy mamy spokój wewnętrzny na poziomie indywidualnym i dążeniem tym zarażamy dzieci. Wewnętrzny pokój to między innymi życie w zgodzie z własnymi wartościami, akceptacja siebie, traktowanie porażek czy błędów z życzliwością i jako cennych lekcji, otaczanie się dobrymi ludźmi (unikanie toksycznych relacji), przestrzeganie norm i zasad społecznych. 

Podpowiadamy: każda wielka zmiana zaczyna się od małych kroczków. A ponieważ z próżnego i Salomon nie naleje, podpowiadamy jak zadbać o siebie, by utrzymać wewnętrzny spokój przez cały rok: https://be.unum.pl/zadbaj-o-siebie-by-dbac-o-innych/

Moc życzliwości

Warto nauczyć dzieci, aby pamiętały, aby poświęcić trochę czasu na okazywanie życzliwości innym. Inspirujmy! Bądźmy mili dla swojej rodziny i przyjaciół, to oczywistość. Ale warto też być miłym dla ludzi, których tak naprawdę nie znamy. Uśmiech nic nie kosztuje. Warto być uprzejmy mimo codziennego pośpiechu i np. przytrzymać drzwi otwarte dla innych. Zaoferować pomoc. Kupić nieznajomemu posiłek lub kawę. Naprawdę niektóre z najprostszych rzeczy mogą nieść dobro daleko w świat.

Budująca siła empatii

Internetowy słownik PWN definiuje współczucie jako „uczuciową solidarność z osobą cierpiącą”. Warto nauczyć dzieci, aby zrozumiały, że wszyscy przechodzimy przez trudne czasy, aby były tego świadome, gdy widzą u innych oznaki niepokoju/ zmartwienia/ troski i spróbowały poszukać sposobów pomocy, kiedy tylko to możliwe lub porozmawiały o tym z kimś dorosłym. Ważne jest, aby dzieci wiedziały, że ludzie pomagają sobie nawzajem w trudnych sytuacjach, że nie jesteśmy sami. Dzielmy się dobrymi historiami pomocy, aktów życzliwości czy odwagi, które prowadzą do budowania mostów, a budowanie mostów prowadzi do pokoju.

Bibliografia:
https://internationaldayofpeace.org/
https://www.un.org/en/observances/international-day-peace
https://internationaldayofpeace.org/get-involved/