Bez wątpienia część z nas podjada czasem w nocy.
Jeśli są to sytuacje sporadyczne, nie ma powodów do zmartwień.
Jedzenie nocą może być też związane z trybem pracy czy stylem życia. Jest to naturalne i zazwyczaj nie budzi niepokoju.
Czasem też jedzenie nocą może być wynikiem niektórych chorób – np. cukrzycy, refluksu żołądkowo-przełykowego czy nawet depresji. Jedzenie w nocy towarzyszy też często kobietom w ciąży.
Jeśli jednak nocne wędrówki do lodówki zaczynają wymykać się spod naszej kontroli i być nieodłącznym rytuałem naszego życia, powinniśmy zatrzymać się i zastanowić – może to być zespół nocnego jedzenia!
Zespół nocnego jedzenia – kogo dotyka najczęściej?
Kilkukrotnie częściej problem ten dotyka osób odchudzających się, otyłych oraz osób cierpiących na depresję, bulimię, bezsenność
lub inne zaburzenia snu. Częściej dotyka też kobiet niż mężczyzn. Najpowszechniej jednak zespół nocnego jedzenia stwierdza
się u osób z epizodami objadania się lub spełniających kryteria zespołu impulsywnego objadania się.
Jakie objawy powinny zwrócić naszą uwagę?
Zespół nocnego jedzenia diagnozuje się, gdy objawy trwają
co najmniej 2 miesiące. Wśród objawów wymienia się:
- zwiększony lub nadmierny apetyt wieczorem, po godzinie 19.00 (chory zjada wtedy więcej niż 50% dziennego pożywienia);
- podczas jedzenia w nocy, osoba wie, że to robi – nie jest to jedzenie przez sen;
- spożywanie w nocy przede wszystkim produktów, których chory odmówił sobie w ciągu dnia, np. kanapek, słodyczy, niezdrowych przekąsek;
- problemy ze snem i zasypianiem, częste wybudzanie się, wstawanie w nocy po to, by zjeść;
- tzw. poranna anoreksja – czyli pomijanie śniadania i spożywanie pierwszego porannego posiłku dopiero kilka godzin po przebudzeniu;
- brak odczuwania przyjemności z jedzenia, poczucie wstydu
i winy po nocnym jedzeniu; - obniżenie nastroju i stany depresyjne, które pojawiają lub nasilają się wieczorem;
- poczucie utraty kontroli nad jedzeniem i masą ciała.
Skutki nocnego jedzenia
Osoby, które mają tendencję do objadania się wieczorami,
narażają się na wystąpienie zespołu metabolicznego – to grupa czynników ryzyka, do których zalicza się otyłość brzuszną, podwyższone ciśnienie oraz zaburzenia metabolizmu glukozy
i lipidów. Zespół nocnego jedzenia może też prowadzić do cukrzycy typu 2, nadciśnienia tętniczego, chorób sercowo-naczyniowych czy uszkodzeń narządów.
Podjadanie nocą przyczynia się do wystąpienia nadwagi lub otyłości. Należy pamiętać, że metabolizm zwalnia w czasie snu,
a w związku z tym spożywane nocą kalorie odkładają się w postaci tkanki tłuszczowej. Nocne jedzenie to też zaburzony rytm dobowy – częste wybudzenia powodują niewyspanie i uczucie zmęczenia
w ciągu dnia.
Zespół nocnego jedzenia – jak leczyć?
Niestety, nie ma opracowanych jednych, uniwersalnych standardów leczenia tej choroby. W procesie leczenia najczęściej stosuje się połączenie farmakologii (np. niektórych leków przeciwdepresyjnych), psychoterapii behawioralno-poznawczej oraz indywidualnych porad dietetyka. Istotna jest również edukacja żywieniowa wraz z odpowiednim planowaniem dobrze zbilansowanych posiłków w ciągu dnia, aby chory nie czuł zwiększonego apetytu wieczorem.
Źródła:
