Stwórzmy bezpieczną przestrzeń do rozmowy

Dziecko powinno czuć, że może z nami rozmawiać bez lęku, że ocenimy je negatywnie lub zbagatelizujemy problem. Codzienne rozmowy o szkole i samopoczuciu powinny stać się normą, aby budować relację opartą na zaufaniu. Ważne, aby nie zadawać jedynie ogólnikowych pytań typu: „Jak było w szkole?”, ale pogłębiać temat: „Czy ktoś sprawił, że poczułeś się dzisiaj niekomfortowo?”, „Czy ktoś powiedział coś, co cię zabolało?”. W ten sposób pokazujemy, że traktujemy  przeżycia dziecka poważnie
i jesteśmy uważnymi słuchaczami.

• Reagujemy, nie ignorujemy

Bagatelizowanie problemu to jeden z najczęstszych błędów. Rady typu „Nie przejmuj się”, „Po prostu to olej” nie pomagają, a wręcz sprawiają, że dziecko czuje się samotne
i niezrozumiane. Właściwa reakcja to potwierdzenie, że rozumiemy jego uczucia („Rozumiem, że jest ci trudno i naprawdę cię to boli”) i zapewnienie, że znajdziemy sposób na poprawę sytuacji.

• Uczymy, jak radzić sobie z hejtem

Dziecko powinno wiedzieć, że nie może zgadzać się na przemoc słowną i ma prawo się bronić – nie przemocą, ale asertywnością. Warto nauczyć je technik radzenia sobie
z hejtem, takich jak ignorowanie prowokacji, spokojne riposty („Masz prawo do swojej opinii, ale mnie to nie obchodzi”) czy po prostu odejście od sytuacji konfrontacyjnej. Kluczowe jest też wzmocnienie poczucia własnej wartości dziecka, tak aby nie definiowało siebie przez pryzmat obelg innych.

• Zaangażowanie w sytuację szkolną

Jeśli problem hejtu utrzymuje się, warto porozmawiać z wychowawcą, pedagogiem szkolnym lub dyrekcją. Szkoła ma obowiązek reagować na przypadki przemocy
i podejmować działania zapobiegawcze. Ważne, by przed rozmową z nauczycielami uzyskać zgodę dziecka – powinno czuć, że jego zdanie ma znaczenie.

• Pokazujmy pozytywne wzorce

Dzieci uczą się przede wszystkim przez obserwację. Jeśli sami reagujemy agresją na krytykę lub negatywne komentarze, nasze dziecko może przyswoić taki sam schemat. Dlatego warto uczyć je, jak rozwiązywać konflikty w sposób konstruktywny – poprzez dialog, szacunek i stanowczość bez przemocy.

• Wspieramy rozwój pasji i pewności siebie

Dzieci, które mają silne poczucie własnej wartości, lepiej radzą sobie z hejtem. Dlatego warto zachęcać je do rozwijania pasji, uczestnictwa w zajęciach dodatkowych, poznawania nowych ludzi spoza szkolnego otoczenia. Sport, sztuka, muzyka czy wolontariat mogą stać się dla nich miejscem, w którym poczują się docenione
i akceptowane.

• Monitorujmy stan psychiczny dziecka

Hejt może mieć poważne konsekwencje psychiczne, w tym obniżenie nastroju, lęki,
a nawet depresję. Zwracajmy uwagę na zmiany w zachowaniu dziecka – wycofanie, smutek, trudności ze snem czy apetytem mogą być sygnałami, że potrzebuje profesjonalnej pomocy. Nie wahajmy się skorzystać z porady psychologa lub terapeuty.

• Uczmy empatii i reakcji na hejt wobec innych

Hejt dotyka wielu dzieci, dlatego warto uczyć nasze pociechy, że mogą być wsparciem dla innych ofiar przemocy. Pokazujmy, jak reagować, gdy widzą niesprawiedliwość – zgłaszanie sytuacji nauczycielom, okazanie solidarności czy po prostu bycie przyjacielem dla kogoś, kto jest wykluczany, może zrobić ogromną różnicę.

Gdzie szukać wsparcia?

Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę pomaga dzieciom i młodzieży do 18. roku życia, które doświadczają przemocy. Oferuje profesjonalną pomoc psychologiczną i prawną, a także edukację na temat bezpieczeństwa w Internecie. Fundacja wspiera poprzez:

• Telefon Zaufania dla Dzieci i Młodzieży (116 111) – bezpłatna i anonimowa pomoc telefoniczna dla dzieci, które doświadczają hejtu i przemocy.
• Telefon dla rodziców i nauczycieli w sprawie bezpieczeństwa dzieci (800 100 100) – Fundacja udziela wsparcia i informacji rodzicom i nauczycielom w zakresie przeciwdziałania i pomocy dzieciom przeżywającym różne problemy.

Nasze wsparcie może być tarczą ochronną dla dziecka, które zmaga się z hejtem. Ważne, aby reagować z empatią, zaangażować się w sytuację szkolną i uczyć dziecko sposobów radzenia sobie z trudnymi sytuacjami. Pamiętajmy, że nasze działania mają realny wpływ na jego dobrostan psychiczny – a każde dziecko zasługuje na bezpieczne
i szczęśliwe dzieciństwo.